2 urodziny bloga! /wspomnienia, brak weny, co się zmieniło?

Tak to jest ten dzień - drugie urodziny mojego bloga... Zjawiły się tak nieoczekiwanie i na próżno próbowałem znaleźć coś specjalnego co mogłoby się w ten dosyć wyjątkowy dzień pojawić. Piszę do Was dosyć późno, dzisiaj miałem dosyć męczący i długi dzień i cały czas się martwiłem tym, że nie mam żadnej wyjątkowej rzeczy dla Was w ten dzień... Rok temu było Q&A a teraz? Szczerze nie wiem. Na tą chwile niczego nie jestem pewien, nawet tematyki tego bloga. Zauważyłem że tematyka lalkowa ogranicza się do powtarzających się w kółko takim samych postów co mi się nie podoba. Z drugiej strony czy podołam czemuś innemu? Oczywiście lalki nie znikną, ale pisząc tego bloga wcale nie czuję się "blogerem" (co w sumie ciekawe bo samo to że go piszę już to sprawia) Brakuje mi tu czegoś i zastanawiam się nad przerwą w blogowaniu, mam nadzieję że nie długą, a może wcale jej nie będzie? Kto wie, jak ja nie wiem. (na pewno nie ja)

Niby ten dzień powinien być super szczęśliwy itd. ale ja jestem tak wyczerpany że nie mogę się zdobyć na żaden gest ekscytacji i nadmiernego szczęścia, więc mam nadzieję, że wybaczycie mi jeżeli ten post nie będzie jakiś super :/

Dwa lata... Nie mogę uwierzyć że minęło to tak szybko. Pamiętam jeszcze jak kiedyś w 6 klasie wróciłem ze szkoły i spontanicznie założyłem bloga. Hm, to na pewno jest to z tych wspomnień które zostaną w naszej pamięci na zawsze. Jestem ciekawy co by było gdybym go nie założył, gdybym nie mógł dzielić się swoją pasją z innymi, ciekawe czy nadal bym był zakompleksionym na punkcie swoich odmiennych zainteresowań? Dużo zmieniło się na lepsze. Na pewno stałem się odważniejszy i potrafię stanąć w swojej obronie, nie wstydzę się już siebie tego jaki jestem, jakie mam zainteresowania (ale nie tylko oto chodzi). Mam pewność że do tego mogło przyczynić się Monster High - wierzcie lub nie ale to co przekazuje ta bajka jest bardzo budujące i pomogło mi uwierzyć, że to wszystko co mam czyni mnie wyjątkowym. Na 100% pewności siebie dały mi też Wasze komentarze odnośnie tego co robię, co potrafię :) Chciałbym Wam dzisiaj wszystkim bardzo podziękować, że już 2 lata wspieracie mnie i zawsze słyszę od Was tak miłe słowa.

Jeju przepraszam Was tak bardzo ale nie mam zupełnie weny, siedzę i nie wiem co napisać i strasznie mnie to przytłacza. Ale Wiecie jak to jest, są chwile kiedy wszystko świetnie się układa ale są też chwile ciężkie, ta jest kryzysowa :P Ale proszę Wybaczcie mi, obiecuję że pojawi się coś co wynagrodzi Wam ten marny post :( A teraz zaśpiewajmy mojemu blogu sto lat i niech się ma z czego cieszyć, mimo że ja nie jestem w nastroju :/ Na koniec łapcie fotkę Gooliope i obiecuję, że kiedyś wynagrodzę Wam ten pełny nudnej pisaniny post!